Znak Meadow Gold od dziesięcioleci wita podróżników Route 66 w Tulsie.

Obszar, na którym Tulsa istnieje, uznaje się za terytorium Indii, między innymi na lądzie Kiikaapoi (Kickapoo), Wahzhazhe Ma zha (Osage), Muscogee (Creek) i plemion Caddo, zanim został on po raz pierwszy formalnie osadzony przez plemiona Lochapoka i Creek w 1836 r. Ustanowili małą osadę pod Drzewem Dębu Rady Creek na dzisiejszym przecięciu Cheyenne Avenue i 18th Street. Ta okolica i to drzewo przypominały komendantowi Tukabahchiemu i jego małej grupie ocalałych ze Szlaku Łez o zakręcie w rzece i ich poprzednim Dębie Rady Creek w rejonie Talisi w Alabamie. Nazwali swoją nową osadę Tallasi, czyli "stare miasto" w języku Creek, które później stało się "Tulsa". Obszar wokół Tulsy osiedlili również członkowie innych tzw. "pięciu cywilizowanych plemion", którzy zostali przeniesieni do Oklahomy z południowych Stanów Zjednoczonych. Większość nowoczesnych Tulsa znajduje się w Narządzie Potwornym, gdzie części znajdują się w Czerokeach i Osage Nations.

Chociaż Oklahoma nie był jeszcze państwem w czasie wojny secesyjnej, w regionie Tulsy udział miał w walkach. Bitwa pod Chusto-Talasah odbyła się po północnej stronie Tulsy, a w pobliskich hrabstwach odbyły się liczne bitwy i spódnice. Po wojnie plemiona podpisały z rządem federalnym umowy o odbudowie, które w niektórych przypadkach wymagały znacznych koncesji na grunty. W latach po wojnie secesyjnej i na przełomie stulecia obszar wzdłuż rzeki Arkansas, która jest teraz Tulsa, był okresowo domem lub odwiedzał go szereg kolorowych wyrzutni, w tym legendarny Dziki Bunch, Dalton Gang i Little Britches.

W 2020 r. Sąd Najwyższy orzekł, że znaczna część wschodniego Oklahomy, w tym znaczna część Tulsy, należy do kategorii Kraju Indyjskiego, zmieniając znaczną część jurysdykcji prawnej w regionie. Społeczności plemienne Muscogee (Creek), Cherokee, Chickasaw, Choctaw i Seminole z zadowoleniem przyjęły tę decyzję jako długotrwałą walkę o zwycięstwo.

Inkorporacja i dobrobyt "kapitału naftowego"

18 stycznia 1898 r. Tulsa została oficjalnie zarejestrowana i wybrana na pierwszego burmistrza miasta Edwarda Calkinsa.

Tulsa nadal była małym miastem w pobliżu brzegów rzeki Arkansas w 1901 r., kiedy powstała pierwsza studnia naftowa o nazwie Sue Bland nr 1. Znaczna część ropy została odkryta na ziemi, której prawa mineralne należały do członków narodu Osage w ramach systemu praw podstawowych. Do 1905 r. odkrycie dużej rezerwy ropy naftowej w Glenn Pool (znajdującej się około 15 mil na południe od centrum Tulsa i miejsca obecnego miasta Glenpool) doprowadziło do pośpiechu przedsiębiorców do rosnącej liczby pól naftowych w tym regionie; Populacja Tulsy wzrosła do ponad 140 000 w latach 1901-1930. W odróżnieniu od osadników z Oklahomy Północno-Wschodniej, którzy najczęściej migrowali z południa i Teksasu, wielu z tych nowych osadników napędzanych ropą przybyło do Tulsy z centrów handlowych wschodniego wybrzeża i dolnego środkowego zachodu. Migracja ta odróżniała demografię miasta od sąsiednich społeczności (Tulsa ma większe i bardziej wybitne populacje katolickie i żydowskie niż większość miast Oklahoma) i znalazła odzwierciedlenie w projektach wczesnych, rozbudowanych dzielnic Tulsy.

Mapa Tulsy w 1920

Sukces miasta w energetyce, znany jako "stolica ropy naftowej świata" przez większość 20 wieku, spowodował boom budowlanym w ówczesnym stylu Art Deco. Zyski z przemysłu naftowego utrzymywały się przez Wielki Kryzys, pomagając gospodarce miasta lepiej niż większość w Stanach Zjednoczonych w latach 1930.

Masakra w wyścigu 1921

Na początku 20 wieku Tulsa była domem "Black Wall Street", jednej z najbardziej zamożnych czarnych społeczności w USA. Położony w dzielnicy Greenwood, był miejscem masakry Tulsa Race, powiedział, że jest to "najgorszy incydent przemocy rasowej w historii Ameryki", w którym tłumy białych Tulsanów zabiły czarnych Tulsanów, rabowały i rabowały czarną społeczność, spaliły domy i firmy. Szesnaście godzin zamieszek w maju 31 r. i 1 czerwca 1921 r. zakończyło się dopiero po tym, jak gubernator wprowadził strażników narodowych. W oficjalnym raporcie stwierdzono później, że zginęło 23 czarnych i 16 białych obywateli, ale według innych szacunków zginęło aż 300 osób, z czego większość to czarni. Ponad 800 osób zostało przyjętych do miejscowych szpitali z obrażeniami, a według szacunków 1000 czarnych straciło dach nad głową, ponieważ 35 bloków miejskich, w których skład wchodzi 1 256 mieszkań, zostało zniszczonych przez pożar. Uszkodzenie mienia oszacowano na 1,8 mln USD. Wysiłki mające na celu uzyskanie zadośćuczynienia dla ocalałych z przemocy okazały się nieskuteczne, ale wydarzenia te zostały ponownie przeanalizowane przez miasto i państwo na początku 21 wieku, uznając okropne działania, jakie miały miejsce.

XX wiek

Sala Caina została znana jako "Carnegie Hall of Western Swing" na początku 20 wieku.

W 1925 r. biznesmen Tulsa Cyrus Avery, znany jako "Ojciec trasy 66", rozpoczął swoją kampanię na rzecz stworzenia drogi łączącej Chicago z Los Angeles poprzez ustanowienie Stowarzyszenia Autostrad 66 w Tulsie, zdobywając miasto pseudonim "Miejsce urodzenia trasy 66". Po ukończeniu trasy 66 USA odegrały ważną rolę w rozwoju Tulsy, ponieważ miasto było popularnym przystankiem odpoczynkowym dla podróżnych, którzy zostali pozdrowieni ikonami trasy 66, takimi jak Meadow Gold Sign i Blue Whale of Catoosa. W tym okresie Bob Wills i jego grupa, The Texas Playboy, rozpoczęli długą wyprawę w małej sali balowej w centrum Tulsy. W 1935 roku Ballroom Kaina stał się podstawą grupy, co w dużej mierze zasługuje na stworzenie muzyki Western Swing. Miejsce to nadal przyciągało sławnych muzyków ze swojej historii i nadal funkcjonuje.

Przez resztę połowy 20 wieku miasto miało plan budowy parków, kościołów, muzeów, ogrodów zjednoczonych, ulepszonej infrastruktury i większej reklamy narodowej. Zapora Spavinaw, zbudowana w tej epoce, aby zaspokoić potrzeby miasta w zakresie wody, została uznana za jeden z największych projektów robót publicznych w epoce. W latach 1950. magazyn Time nazwał Tulsę "Najpiękniejszym Miastem Ameryki".

Recesja krajowa bardzo wpłynęła na gospodarkę miasta w 1982 r., ponieważ obszary Teksasu i Oklahomy w znacznym stopniu zależne od ropy naftowej ucierpiały z powodu gwałtownego wzrostu cen gazu w wyniku kleju oraz masowego odpływu przemysłu naftowego. Tulsa, silnie uzależniona od przemysłu naftowego, była jednym z najbardziej dotkniętych miast spadkiem cen ropy. Do 1992 roku gospodarka państwa uległa pełnej poprawie, ale liderzy pracowali nad rozszerzeniem się na sektory niezwiązane z ropą i energią.

20 kwietnia 1997 r. usterki mechaniczne na wałeczku Wildcat w Bell's Amusement Park spowodowały, że samochód w pobliżu szczytu wzgórza łańcuchowego odjechał i zawrócił, zderzając się z innym. Wypadek zabił 14-latka i zranił 6 innych. Został on rozmontowany po wypadku.

Tulsa w XXI wieku

W 2003 r. wyborcy zatwierdzili program "Vision 2025", którego celem było wzmocnienie i ożywienie infrastruktury i branży turystycznej Tulsy. Kluczowy projekt inicjatywy, Centrum BOK, został zaprojektowany jako dom dla mniejszych klubów klubowych w lidze i hali klubów piłkarskich w mieście, a także miejsce dla głównych koncertów i konwencji. Wielofunkcyjna arena, zaprojektowana przez znanego architekta Cesara Pellego, wyruszyła w 2005 r. i została otwarta 30 sierpnia 2008 r. Tulsa została rządzona przez ziemię rdzenną Ameryki w 2020 r. przez sprawę McGirt przeciwko Oklahoma Supreme Court w głosowaniu 5-4.

Tytuł do znacznej części ziemi w Oklahomie Wschodnim został utracony przez rezerwacje rdzennych Amerykanów po wojnie domowej ze względu na ich poparcie dla Konfederacji. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych orzekł w lipcu 2020 r., że mieszkający tam tubylcy Ameryki zachowali prawo do bycia osądzonym w ich własnych sądach w związku z postępowaniem karnym.

Jak widać z kosmosu, większość Tulsy leży na wschód od rzeki Arkansas.

Mapa regionalna

Tulsa znajduje się w północno-wschodnim rogu Oklahomy, między krawędzią Wielkich Równin a nogą Ozarków, w ogólnie zalesionym obszarze walcących wzgórz. Miasto dotyka wschodniego rozpiętości Cross Timbers - ekoregionu lasów i prerii przechodzącego z suchszych równin zachodnich do wilgotnych lasów wschodnich. Ze względu na bardziej wilgotny klimat niż na zachód, Tulsa jest bramą do "Zielonego Kraju", popularnego i oficjalnego oznaczenia północno-wschodniego Oklahomy, które wynika z zielonej roślinności regionu oraz stosunkowo dużej liczby wzgórz i jezior w porównaniu z centralnymi i zachodnimi obszarami Oklahoma, które leżą głównie w suchej części regionu Great Plains w środkowych Stanach Zjednoczonych. Oklahoma północno-wschodnia położona w pobliżu zachodniej krawędzi Wzgórz Wewnętrznych Stanów Zjednoczonych jest najbardziej zróżnicowaną topograficznie częścią państwa, zawierającą siedem z 11 eko-regionów Oklahomy i ponad połowę parków państwowych. Region obejmuje 30 jezior lub zbiorników i graniczy z sąsiednimi stanami Kansas, Missouri i Arkansas. Współrzędne geograficzne miasta Tulsa wynoszą 36°7′53″N 95°56′14″W / 36,13139°N 95,93722°W / 36,13139; -95,93722 (36,131294, -95,937332), o wysokości 700 stóp (210 m) nad poziomem morza.

Topografia

Miasto rozwinęło się po obu stronach wybitnej rzeki Arkansas, która płynie w szerokim, piaszczystym kanale. Jego przepływ przez obszar Tulsa jest kontrolowany przez zbiorniki przeciwpowodziowe, ale jego szerokość i głębokość mogą się znacznie różnić w ciągu roku, np. w okresach wysokich opadów deszczu lub suszy. Niskowodna tama została zbudowana w celu utrzymania pełnego kanału przez cały czas w obszarze przylegającym do centrum Tulsy. Ta część rzeki była znana jako Zink Lake. Miasto Tulsa pozwoliło jednak zaporze na pogorszenie się stanu i nie jest już w stanie utrzymać jeziora, dla którego została zaprojektowana.

Miasto jest silnie zalesione i ma wiele parków i obszarów wodnych, a w mieście znajduje się kilka widocznych wzgórz, takich jak "Góra Cienia" i "Góra Turcji", które tworzą zróżnicowane tereny, zwłaszcza w jego południowych częściach. Podczas gdy jego środkowe i północne części są zazwyczaj płaskie do łagodnego rozpraszania, wzgórza Osage'a rozszerzają się do północno-zachodniej części miasta, co dalej zmienia krajobraz. Holmes Peak, na północ od miasta, jest najwyższym punktem w obszarze metra Tulsa na wysokości 1360 stóp (415 m) Według danych Biura Spisu Stanów Zjednoczonych, całkowita powierzchnia miasta wynosi 186,8 mili kwadratowych (484 km2), z czego 182,6 mili kwadratowych (473 km) jest to obszar lądowy, a 4,2 mili kwadratowych (11 km) (2,24%) to woda.

Miasto

Panoramiczny widok na Centennial Park i centrum, patrząc na zachód

Architektura

Philtower, zbudowany w stylu późnego gotyckiego odrodzenia, otoczony jest nowoczesnymi budynkami biurowymi.

Pokrycie włazu z Tulsy

Boom budowlany w Tulsie na początku 20 wieku zbiegł się w czasie z powstaniem architektury deco w USA. Najczęściej w stylu zygzaku i streamline, dzieło sztuki miasta jest przerywane w jego starszych dzielnicach, głównie w centrum i centrum miasta. Zbiór dużych struktur deko-artystycznych, takich jak Wieża Środkowo-Kontynentalna, Kościół Metodystyczny Boston Avenue, liceum Will Rogers i Philtower, przyciągnął wydarzenia promujące ochronę i zainteresowanie architektoniczne.

Ponadto wczesny dobrobyt miasta sfinansował budowę wielu eleganckich rzemieślników, gruzińskich, gawędziarskich, książkowych, Tudor, greckiego ożywienia, włoskiego ożywienia, hiszpańskiego ożywienia i kolonialnych domów ożywienia (wiele z nich można znaleźć w okolicach miasta Tulsa i centrum miasta). Wśród architektów i firm pracujących w Tulsie w tym okresie znajdą się Charles Dilbeck, John Duncan Forsyth i Nelle Peters.

Wzrost w XX wieku dał miastu większą podstawę współczesnych stylów architektonicznych, w tym kilka budynków znanych architektów Tulsy, Bruce'a Goffa i Adah Robinsona. Szkoła Prairie miała duży wpływ na Tulsę: Barry Byrne zaprojektował Kościół Chrystusa Króla Tulsy i w 1927 roku zakończył projekt mieszkaniowy Westhope, realizowany przez Franka Lloyda Wright. W szczególności w połowie 20 wieku Tulsa przyniosła bogactwo nowoczesnej architektury. Modernista Tulsy, wyszkolony w Mies, Robert Lawton Jones, zaprojektował wiele budynków w regionie, w tym Międzynarodowy Port Lotniczy Tulsa. Wśród innych znanych modernistów pracujących w Tulsie znajdują się pionierscy architekci Teksasu O'Neil Ford i Joseph R. Koberling Jr., który był również aktywny w okresie dzieła sztuki. Południowy, wschodni i środkowy Tulsa są domem wielu domów rancza i średniowiecznych nowoczesnych domów, które odzwierciedlają pomyślny okres powojenny Tulsy.

Budynek BOK Tower, zbudowany w tym okresie, to 2. najwyższy budynek w Oklahoma i w sąsiednich stanach Missouri, Nowy Meksyk, Arkansas i Kansas. Tulsa ma również w stanie trzecie i czwarte najwyższe budynki, w tym wieżę Cityplex, położoną w południowej Tulsie, w pobliżu uniwersytetu oralnego Roberts, w pobliżu centrum miasta. Jeden z unikalnych kompleksów architektonicznych tego obszaru, Doustny Uniwersytet Robertsa, zbudowany jest w stylu futurystycznym postnowoczesnym, z jasnymi złotymi strukturami o ostrych, połyskujących krawędziach i przejrzystych kształtach geometrycznych. Centrum BOK, nowa arena Tulsy, zawiera wiele najbardziej znanych tematów miasta, w tym Native American, Art deco i współczesne style architektoniczne. Budynek zaprojektował César Pelli, architekt Petronas Towers w Malezji.

Dzielnice

Downtown Tulsa to obszar o powierzchni około 1,4 mili kwadratowych (3,6 km) otoczony wewnętrzną pętlą dyspersyjną utworzoną przez Interstate 244, Highway 64 i Highway 75. Obszar ten służy jako dzielnica finansowo-biznesowa Tulsy i jest przedmiotem dużej inicjatywy na rzecz turystyki, która obejmuje plany wykorzystania historycznej architektury tego obszaru. Duża część przestrzeni konwencji Tulsy znajduje się w centrum miasta, np. Centrum Sztuki Satelitarnej w Tulsie, Centrum Kongresowe w Tulsie i Centrum BOK. Wśród wybitnych okręgów śródmiejskich znajdują się: dystrykt Błękitny Dome, dystrykt Brady Arts, "Oil Capital Historic District", dystrykt Historyczny Greenwood, Owenpark Historical Sąsiedztwo oraz teren ONEOK Field, stadion baseball dla wiertników Tulsa otwarty w 2010 r.

Rzeka Arkansas wyznacza podział między zachodnią Tulsą i innymi regionami miasta.

Historyczne mieszkanie miasta leży na obszarze znanym jako Midtown, w którym znajdują się duże dzielnice wybudowane na początku 20 wieku z architekturą sięgającą od dzieła sztuki do Greckiego Odrodzenia. W tym regionie znajdują się Uniwersytet Tulsa, dzielnica jeziora Swan, Muzeum Philbrook, oraz rozległe dzielnice handlowe na placu Utica, Cherry Street i Brookside. Znaczna część południowej połowy miasta rozwinęła się od lat 1970., obejmując budownictwo mieszkaniowe o niskiej gęstości zaludnienia i rozwój handlu detalicznego. Region ten, charakteryzujący się odizolowanymi domami i przedmieściami, zawiera jeden z największych centrów handlowych w kraju, Woodland Hills Mall, a także Southern Hills Country Club oraz oral Roberts University. Na wschód od autostrady nr 169 i na północ od 61. ulicy, zróżnicowany wizerunek rasowy oznacza wschodnie części miasta, z dużymi społecznościami azjatyckimi i meksykańskimi oraz dużą częścią przemysłu wytwórczego miasta.

Obszary Tulsa na zachód od rzeki Arkansas nazywane są zachodnią Tulsą i charakteryzują się dużymi parkami, rezerwatami dzikiej przyrody oraz dużymi rafineriami ropy naftowej. W północnej części miasta znajduje się OSU-Tulsa, Muzeum Gilcrease, Międzynarodowe Lotnisko Tulsa, Zoo Tulsa, Muzeum Lotnictwa i Kosmosu Tulsa oraz trzeci co do wielkości park komunalny w kraju, Park Mohawk.

Walkowalność

W 2016 r. Walk Score sklasyfikowała Tulsę 34. "najbardziej walkable" z 141 miast amerykańskich o liczbie mieszkańców powyżej 200 000.

Rower

Tulsa ma wiele szlaków rowerowych i zainstalowała w centrum chronione pasy rowerowe. Dodatkowe wysiłki na rzecz rozbudowy tej infrastruktury zostały uwzględnione w "GoPlan" miasta.

Klimat

Tulsa charakteryzuje się klimatem umiarkowanym o wilgotnej odmianie subtropikalnej (Köppen Cfa), przy czym średnia roczna temperatura wynosi 57 °F (14 °C), a średnie opady sięgają zaledwie 41 cali rocznie. Średnie miesięczne opady są najniższe w okresie od grudnia do lutego i osiągają najwyższe wartości w maju, co stanowi średnią 5,9 cala. Wczesny czerwiec może być jeszcze mokry, ale późny czerwiec do końca sierpnia jest często suchy. Średnio we wrześniu i na początku października Tulsa doświadcza wtórnego szczytu opadów. Podobnie jak w przypadku stref umiarkowanych, wzorce pogodowe różnią się w zależności od pory roku, przy czym czasami występują ekstremalne temperatury i opady deszczu.

Błyskawica nad centrum Tulsa jest powszechna w miesiącach wiosennych.

Głównie wiosną i wczesnym miesiącem letnim miasto jest narażone na gwałtowne burze z piorunami, w których występuje duży grad, niszczące wiatry, a czasami tornada, co zapewnia nieproporcjonalny udział w rocznych opadach deszczu. Ciężka pogoda nie ogranicza się jednak do tego sezonu. Na przykład 5 grudnia 1975 r. i 24 grudnia 1982 r. Tulsa doświadczyła tornad. Ze względu na swój potencjał w zakresie poważnych powodzi miasto opracowało jeden z najszerszych systemów przeciwpowodziowych w kraju. Kompleksowy plan zarządzania powodziowego opracowano w 1984 r. w następstwie poważnej powodzi spowodowanej przez opóźniony front pogodowy, który spadł o 150 mm (380 mm) z dnia na dzień, zabijając 14 osób, raniąc 288 osób i niszcząc 7 000 budynków w sumie 180 milionów dolarów. Na początku lat 1990. i ponownie w 2000 r. Federalna Agencja Zarządzania Kryzysowego uhonorowała Tulsę jako lidera w zarządzaniu obszarami zalewowymi. Temperatury trzycyfrowe (≥38 °C) są obserwowane średnio przez 11 dni w roku, czasami przekraczające 100 °F (38 °C) od lipca do początku września, przy czym zwykle towarzyszy im wysoka wilgotność spowodowana południowymi wiatrami; Najwyższa zarejestrowana temperatura wynosiła 115 °F (46 °C) 10 sierpnia 1936 r. Brak obiegu powietrza spowodowany ciepłem i wilgocią w miesiącach letnich prowadzi do zwiększenia stężenia ozonu, co skłania miasto do wprowadzenia "alarmów ozonowych", zachęcając wszystkie strony do wzięcia udziału w przestrzeganiu przepisów ustawy o czystym powietrzu oraz norm Agencji Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych. Sezon jesienny jest zazwyczaj krótki, składa się z przyjemnych, słonecznych dni, po których następuje chłodna noc. Temperatury zimowe, choć ogólnie łagodne, obniżają się poniżej 10 °F (-12 °C) w ciągu 3 nocy, a niekiedy poniżej 0 °F (-18 °C), przy czym najświeższym z tych zjawisk jest odczyt -2 °F (-19 °C) w dniu 6 stycznia 2014 r. Średnio opady śniegu sezonowego wynoszą 9,6 cala (24,4 cm), a od 2016 r. tylko trzy zimy zarejestrowane oficjalnie zarejestrowały ślad lub brak śniegu, przy czym najnowsza wartość to 1910-11. Najniższa zarejestrowana temperatura wynosiła -16 °F (-27 °C) 22 stycznia 1930 r.

6 sierpnia 2017 r.

Tornado EF2 uderzyło w Tulsę wcześnie w niedzielę, 6 sierpnia 2017. Lejek zetknął się tuż po 1 rano. niedaleko 36th Street i Harvard Avenue, potem jechali w kierunku wschodnim przez około sześć minut. Największe szkody majątkowe wystąpiły na 41. ulicy między Yale Avenue i Sheridan Road. Szczególnie mocno ucierpiały dwie restauracje, TGI Friday's i Whataburger, a kilka osób zostało wysłanych do szpitali w celu leczenia. Później buldożowano Whataburgera; został odbudowany w 2019 roku.

Mapa rozkładu rasowego w Tulsie, 2010 U.S. Census. Każda kropka to 25 osób: Biały, czarny, azjatycki, hiszpański lub inny (żółty)

Według spisu ludności z 2010 r. liczba ludności Tulsy wynosiła 391 906, a skład rasowy i etniczny był następujący:

• Ameryka biała: 62,6% (57,9% białych nie latynoskich, w porównaniu z 85,7% w 1970 r.)
• Czarny: 15,6%
• Latynoski lub latynoski (z dowolnej rasy): 14,1% (11,5% Meksyk, 0,4% Portorykański, 0,3% Gwatemalski, 0,2% Hiszpański, 0,2% Honduran, 0,2% Salwadorski)
• Inne wyścigi: 8,0%
• Dwie lub więcej ras: 5,9%
• Amerykanin: 5,3%
• Amerykanin Azjatycki: 2,3% (0,5% indyjski, 0,4% wietnamski, 0,3% chiński, 0,2% hmong, 0,2% koreański, 0,2% birmański)
• Rodzinny wyspiarski Hawaje i inne wyspy Pacyfiku: 0,1%

Tulsa jest czasami uważana za "klamrę Pasa Biblii"; to dom Uniwersytetu Oralnego Robertsa i uniwersyteckiej Wieży Modlitewnej.

Na podstawie spisu powszechnego z 2010 r. w mieście mieszkało 391 906 osób, 163 975 gospodarstw domowych i 95 246 rodzin o gęstości zaludnienia 2 033,4 mieszkańców na kilometr kwadratowy (785,1/km²²), w których mieszkało 185 127 mieszkań o średniej gęstości zaludnienia 982,3 na kilometr kwadratowy (379,2/km). Spośród 163 975 gospodarstw domowych 27% miało dzieci poniżej 18 roku życia, 38,2% to pary małżeńskie żyjące razem, 14,6% miało gospodarstwo domowe bez męża, a 41,9% nie było rodzinami. Spośród wszystkich gospodarstw domowych 34,5% stanowią tylko jedna osoba, a 10% miało kogoś, kto mieszkał sam, mając 65 lat lub więcej. Średni rozmiar gospodarstwa domowego wynosił 2,34 osób, a średni rozmiar rodziny wynosił 3,04.

W samym mieście rozkład wiekowy wynosił 24,8% populacji poniżej 18 roku życia, 10,9% w latach 18-24, 29,9% w latach 25-44, 21,5% w latach 45-64 oraz 12,9% w wieku 65 lat i starszych, podczas gdy średni wiek wynosił 34 lat. Na każde 100 samic przypadało 93,5 samca, a na każde 100 samic powyżej 17 roku życia 90,4 samca. W 2011 r. średni dochód gospodarstwa domowego w mieście wyniósł 40 268 dolarów, a średni dochód dla rodziny wyniósł 51 977 dolarów. Dochód na mieszkańca dla miasta wynosił 26 727 dolarów. Około 19,4% populacji było poniżej progu ubóstwa. 29,8% ludności miasta powyżej 25 roku życia posiada stopień licencjata lub wyższy, a 86,5% posiada dyplom ukończenia szkoły średniej lub równoważny.

Obszar metropolitalny

Lokalizacja Tulsa MSA (czerwona) w stanie Oklahoma z CSA Tulsa-Bartlesville (różowa)

Obszar Metropolitalny Tulsa, czyli region bezpośrednio otaczający Tulsę, mający silne powiązania społeczne i gospodarcze z miastem, zajmuje znaczną część północno-wschodniego kwadrantu państwa. Nieformalnie znana jest jako "Zielony Kraj", wieloletnia nazwa przyjęta przez państwową oficjalną nazwę turystyki dla wszystkich północno-wschodnich Oklahomy (jej wykorzystanie w obszarze metropolitalnym Tulsa można prześledzić na początku 20 wieku).

Urząd Spisu definiuje strefę wpływów miasta jako Metropolitalny Obszar Statystyczny Tulsa (MSA) obejmujący siedem hrabstw: Tulsa, Rogers, Osage, Wagoner, Okmulgee, Pawnee i Creek. Według szacunków z 2015 r. w amerykańskim spisie ludności MSA Tulsa ma 981 005 mieszkańców W 2015 r. szacunki amerykańskiego spisu ludności wskazują, że CMSA Tulsa-Muscogee-Bartlesville ma 1 151 172 mieszkańców.

Religia

Tulsa ma dużą konserwatywność, a większość Tulsanów jest chrześcijanami. Drugą co do wielkości religią w Tulsie jest islam, po którym następuje buddyzm i judaizm.

Tulsa jest częścią południowego regionu demografów, a komentatorzy nazywają go "Pas Biblijny", gdzie protestancki, a zwłaszcza południowy chrzest i inne ewangeliczne tradycje chrześcijańskie są bardzo znaczące. W rzeczywistości Tulsa, mieszkająca na Uniwersytecie Oralnego Robertsa, Seminarium Teologicznym Phillips oraz RHEMA Bible Training College (na przedmieściach Broken Arrow), nazywana jest czasami "klamką Pasa Biblii". Poza Doustnym Robertsem i Kennethem E. Hagin, wielu wybitnych chrześcijan protestanckich mieszkało lub studiowało w Tulsie, w tym Joel Osteen, Carlton Pearson, Kenneth Copeland, Billy Joe Daugherty, Smokie Norful i Billy James Hargis. Tulsa jest również domem wielu tętniących życiem popularnych protestanckich kongregacji. Niektóre z tych kongregacji powstały w okresie boomu naftowego na początku XX wieku i są notowane za uderzającą architekturę, jak np. kościół metodyczny sztuki deco Boston Avenue i pierwszy przedbyterski kościół Tulsy. Na obszarze metropolitalnym znajdują się co najmniej cztery stacje radiowe o charakterze religijnym (KCFO, KNYD, KXDz i KPIM) oraz co najmniej dwie stacje telewizyjne o charakterze religijnym (KWHB i KGEB).

Stan Oklahoma ma mniej katolików niż średnia krajowa, natomiast Tulsa ma wyższy odsetek z powodu napływu osadników wschodnich i środkowo-zachodnich w okresie boomu naftowego. Katolicka społeczność Tulsy jest nietypowo widoczna dla południowego miasta i obejmuje gubernatora i senatora USA Dewey'a F. Bartlett, kongresmen James R. Jones i John A. Sullivan, gubernator Frank Keating, ambasador USA przy Stolicy Apostolskiej Francis Rooney i burmistrzowie Dewey F. Bartlett, Jr, Robert J. LaFortune, Bill LaFortune i G. T. Bynum. Katedra Świętej Rodziny służy jako katedra diecezji Tulsa.

Tulsa jest też domem największej społeczności żydowskiej w Oklahomie, z aktywnymi Kongregacjami Reformy, Konserwatywnej i Prawosławnej. Społeczność żydowska Tulsy obejmuje kilku najbardziej hojnych filantropów Ameryki, w tym George'a Kaisera i Lynna Schustermana. Muzeum Sztuki Żydowskiej Sherwin Miller w Tulsie oferuje największą kolekcję Judaiki w południowo-środkowych i południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych.

Tulsa jest również domem postępowego Kościoła Unitarnego Wszystkich Dusz, podobno największego Unitariańskiego Kongregacji Unitarnego w Stanach Zjednoczonych.

Chùa Tam Bào (Wietnamski: "Trzecia Świątynia Klejnotów"), jedyna świątynia buddyjska Oklahomy, została założona we wschodniej Tulsie w 1993 roku przez wietnamskich uchodźców. Na terenach znajduje się 57-metrowa granitowa posąg Quan Âm (powszechnie znany pod jej chińskim nazwiskiem Guanyin).

Wieża BOK służy jako siedziba firmy Williams.

Dziedzictwo i odrodzenie przemysłu energetycznego

Tradycyjnie gospodarka Tulsy jest prowadzona przez przemysł energetyczny. Amerykańskie Stowarzyszenie Ropy i Gazu, dawniej Stowarzyszenie Ropy i Gazu Śródkontynentalnego, zostało założone w Tulsie 13 października 1917 roku, sześć miesięcy po wejściu Stanów Zjednoczonych do I wojny światowej. Wtedy Tulsa nazwała się "Stolicą Ropy Świata". Przy jego tworzeniu stowarzyszenie pracowało nad dostarczaniem ropy siłom alianckim. W dziesięcioleciach od momentu jego powstania stowarzyszenie jest uznawane za wiodącego rzecznika producentów krajowej ropy naftowej i gazu ziemnego.

W historii miasta wiele dużych koncernów naftowych miało siedzibę w mieście, w tym Warren Petroleum (które połączyło się z Gulf Oil w największym wówczas połączeniu w energetyce), Skelly Oil, Getty Oil i CITGO. Ponadto ConocoPhillips miał siedzibę w pobliżu Bartlesville. Konsolidacja przemysłu i wzmożone wiercenia na morzu zagroziły statusowi Tulsy jako stolicy ropy naftowej, ale nowe techniki wiertnicze i wzrost ilości gazu ziemnego przyczyniły się do wzrostu sektora energetycznego miasta.

Obecnie Tulsa ponownie znajduje się w siedzibie wielu międzynarodowych przedsiębiorstw związanych z ropą naftową i gazem, w tym Williams Companies, SemGroup, ONE Gas, Syntroleum, ONEOK, Laredo Petroleum, Samson Resources, Helmerich & Payne, Magellan Midstream Partners, WPX Energy i Excel Energy.

Dywersyfikacja i wschodzące gałęzie przemysłu

Tulsa zdywersyfikowała swoje działania, aby wykorzystać swój status regionalnego ośrodka dysponującego znaczącymi aktywami innowacyjnymi. Produkty producentów Tulsy stanowią około 60% eksportu Oklahomy, a w 2001 r. całkowity produkt brutto miasta znajdował się w jednej trzeciej największych obszarów metropolitalnych, państw i krajów, z czego ponad 29 mld USD w sumie towarów, wzrastając w tempie 250 mln USD rocznie. W 2006 r. magazyn Forbes ocenił Tulsę jako drugie miejsce w kraju pod względem wzrostu dochodów i jedno z najlepszych miast w kraju, z którym można prowadzić interesy. Obszar metropolitalny Tulsa w 2005 r., należący do najniższych w kraju pod względem kosztów prowadzenia działalności, został oceniony wśród pięciu najniższych obszarów metropolitalnych w Stanach Zjednoczonych dla tej kategorii.

Głównymi pracodawcami Tulsy są małe i średnie przedsiębiorstwa: w Tulsie jest 30 przedsiębiorstw, które zatrudniają ponad 1.000 osób, a małe przedsiębiorstwa stanowią ponad 80% przedsiębiorstw miejskich.

W czasie recesji krajowej w latach 2001-2003 miasto straciło 28 000 miejsc pracy. W odpowiedzi inicjatywa rozwojowa Vision 2025 obiecała stymulować wzrost gospodarczy i odtworzyć utracone miejsca pracy. Projekty realizowane w ramach inicjatywy obiecały ożywienie miast, poprawę infrastruktury, rozwój turystyki, rozwój handlu detalicznego na rzekach oraz dalszą dywersyfikację gospodarki. Do 2007 r. poziom zatrudnienia przekroczył poziom sprzed recesji, a miasto znajdowało się w znacznym wzroście gospodarczym i wzroście inwestycji. Taką poprawę gospodarczą obserwuje się również w trendach mieszkaniowych Tulsy, które w 2010 r. wykazują średni wzrost czynszu o 6%. Od 2006 r. do miasta dodano ponad 28 000 miejsc pracy. Stopa bezrobocia w Tulsie w sierpniu 2014 r. wyniosła 4,5%.

Mimo że przemysł naftowy dominował w historii w gospodarce Tulsy, wysiłki na rzecz dywersyfikacji gospodarczej stworzyły bazę w sektorach aeronautyki, finansów, technologii, telekomunikacji, zaawansowanych technologii i produkcji. W Tulsie znajduje się szereg znaczących korporacji finansowych, z których największą jest BOK Financial Corporation. Wśród tych firm usług finansowych znajdują się operacje handlu energią, firmy zarządzające aktywami, fundusze inwestycyjne i szereg banków komercyjnych. Krajowy łańcuch sklepów z udogodnieniami QuikTrip, fast-casual restaurant chain Camille's Sidewalk Cafe i pizza chain Mazzio znajdują się w Tulsa, podobnie jak południowa regionalna restauracja BBQ Rib Crib. Tulsa jest też domem dla Marshall Brewing Company.

Tulsa jest również domem dla intensywnie rozwijającego się przemysłu medialnego, w tym PennWell, strona internetowa poświęcona recenzji konsumentów, Stephens Media Group, This Land Press, Educational Development Corporation (rodzic wydawca Kane/Miller), GEB America, Blooming Twig Books, a także wielu lokalnych mediów, takich jak Tulsa World i czasopisma lokalne, radio i telewizja ... Tulsa jest również węzłem dla krajowych firm budowlanych i inżynieryjnych, w tym Manhattan Construction Company i Flintco. Szereg Cherokee Nation Businesses ma również siedzibę lub prowadzi znaczną działalność w Tulsie.

Przemysł lotniczy Tulsy jest znaczący i rozwija się. Baza obsługi technicznej American Airlines na lotnisku Tulsa International Airport jest największym pracodawcą w mieście i największym na świecie zakładem obsługi technicznej, pełniącym rolę centrali obsługi technicznej i technicznej linii lotniczych na świecie. American Airlines ogłosiło w lutym 2020 r., że w ciągu siedmiu lat wlać 550 milionów dolarów do swojej bazy utrzymania, co jest największą pojedynczą inwestycją w rozwój gospodarczy w historii miasta. Port Tulsa w Catoosa i Międzynarodowy Port Lotniczy Tulsa posiadają rozległe parki przemysłowe ukierunkowane na tranzyt. Tulsa jest również domem dla oddziału Lufthansy, siedziby głównej Omni Air International oraz Spartan School of Aeronautics.

Tulsa jest również częścią klastra przemysłowego Oklahoma-South Kansas Unmanned Aerial Systems (drone), regionu, który otrzymał finansowanie od amerykańskiej administracji ds. małych przedsiębiorstw, aby wykorzystać swój postęp jako ośrodek tego nowo powstającego przemysłu.

Jako drugi co do wielkości obszar metropolitalny w Oklahomie i ośrodek dla rozwijającego się korytarza północno-wschodniego Oklahoma-Północno-Zachodniego Arkansas-Południowo-Zachodniego Missouri, miasto jest również domem dla wielu najbardziej zaawansowanych w regionie przepisów, rachunkowości i praktyk medycznych. Jej lokalizacja w centrum kraju czyni z niej również centrum logistyki. Międzynarodowy Port Lotniczy Tulsa (TUL) i port Tulsa w Catoosa łączą ten region z handlem międzynarodowym i transportem.

Amazon ogłosił niedawno plany budowy ponad 600.000-metrowego centrum realizacji w pobliżu międzynarodowego lotniska Tulsa. Spółka zainwestuje około 130 milionów dolarów w ten najnowocześniejszy obiekt, w którym zatrudnionych będzie około 1.500 osób z roczną listą płac w wysokości około 50 milionów dolarów.

Na kulturę Tulsy mają wpływ pobliskie regiony kultury południowo-zachodniej, środkowo-zachodniej i południowej oraz historyczna obecność rdzennej Ameryki. Wpływy te wyrażane są w muzeach, ośrodkach kultury, obiektach sztuki widowiskowej, festiwalach etnicznych, systemach parkowych, ogrodach zoologicznych, rezerwatach dzikiej przyrody oraz dużych i rosnących zbiorach rzeźb publicznych, pomników i dzieł sztuki.

Muzea, archiwa i kultura wizualna

Tulsa jest domem kilku muzeów. Muzeum Sztuki w Philbrook, położone w dawnej willi pioniera naftowego Waite Phillips w Midtown Tulsa, jest jednym z 50 najlepszych muzeów sztuki w Stanach Zjednoczonych i jest jednym z pięciu, które oferują połączenie zabytkowego domu, formalnych ogrodów i kolekcji sztuki. Do ekspansywnej kolekcji muzeum należą prace różnorodnej grupy artystów, w tym Pablo Picasso, Andrew Wyeth, Giovanni Bellini, Domenico di Pace Beccafumi, Willem de Kooning, William Merritt Chase, Auguste Rodin i Georgia O'Keeffe. Philbrook prowadzi również kampus satelitarny w centrum Tulsy.

W Osage Hills of Northwest Tulsa, Muzeum Gilcrease posiada największą na świecie, najobszerniejszą kolekcję sztuki i artefaktów Zachodu Amerykańskiego. W muzeum znajduje się obszerna kolekcja rodzimego amerykańskiego olimpijczyka oraz słynnego kolekcjonera sztuki Thomasa Gilcrease, a wśród wielu prezentowanych dzieł znalazły się m.in. Frederic Remington, Thomas Moran, Albert Bierstadt i John James Audubon.

Na zachodnim brzegu rzeki Arkansas, na przedmieściach Jenks, Oklahoma Aquarium jest jedynym wolnostojącym akwarium państwa, w którym znajduje się ponad 200 eksponatów, w tym czołg rekina.

Ponadto w mieście znajduje się szereg galerii, przestrzeni eksperymentalnych, mniejszych muzeów i pomieszczeń wystawowych zlokalizowanych w całym mieście (skupionych głównie w centrum, na Brookside i w dzielnicy Pearl). Żyjąca sztuka Tulsy, w centrum Tulsy, należy do organizacji zajmujących się promowaniem i podtrzymywaniem aktywnej sceny sztuki w mieście.

Archiwa kulturowe i historyczne

Otwarte w kwietniu 2013 roku Woody Guthrie Centre w dzielnicy Tulsa Arts jest najnowszym muzeum i archiwum Tulsy. Oprócz interaktywnych, najnowocześniejszych wystaw muzealnych Woody Guthrie Center mieści również Archiwa Guthrie Woody'ego, które zawierają tysiące osobistych przedmiotów Guthrie, nut, rękopisów, książek, zdjęć, czasopism i innych przedmiotów związanych z ojczyzną Oklahomy. Archiwa Guthrie protégé, piosenkarka Bob Dylan, zostaną również wyświetlone w Tulsie, kiedy zostanie ukończony nowy obiekt, który ma pokazać Archiwum Boba Dylana.

Z resztkami Holokaustu i artefaktów związanych z judaizmem w Oklahomie, Muzeum Sztuki Żydowskiej im. Sherwina Millera zachowuje największą kolekcję Judaiki w południowo-zachodnich i południowo-środkowych Stanach Zjednoczonych. Inne muzea, takie jak Tulsa Historical Society, Tulsa Air and Space Museum & Planetarium, Oklahoma Jazz Hall of Fame i Tulsa Geosciences Centre, historia dokumentów w regionie, natomiast Greenwood Cultural Centre zachowuje kulturę dziedzictwa afrykańskiego Ameryki, gdzie znajduje się zbiór artefaktów i fotografii dokumentujących historię Black Wall Street przed rozgrywkami Tulsa Race Riot z 1921 roku.

Sztuka publiczna

Apel Cyrusa Dallina do Wielkiego Ducha w Woodward Park

Od 1969 r. publiczne wystawy dzieł sztuki w Tulsie finansowane są z jednego procenta rocznego budżetu miasta. Każdego roku na szlaku rzeki Arkansas instaluje się rzeźbę miejscowego artysty, podczas gdy inne rzeźby stoją w parkach lokalnych, takich jak rozszerzona wersja Apelacji Cyrusa Dallina do rzeźby Wielkiego Ducha w Woodward Park. Przy wejściu do Uniwersytetu Oralnego Robertsa stoi duży posąg modlących się rąk, który na wysokości 60 stóp (18 m) jest największą rzeźbą z brązu na świecie. Jako świadectwo dziedzictwa naftowego miasta, 76-metrowy (23 m) Złoty Wiertnik strzeże wejścia frontowego na Fairlands w hrabstwie Tulsa. Tulsa posiada szereg eksponatów związanych z trasą 66 USA, w tym plac Cyrus Avery Centennial Plaza, znajdujący się obok wschodniego wejścia do zabytkowego 11-tego mostu. Plaza zawiera gigantyczną rzeźbę o wadze 20,000 funta (9,100 kg) i kosztującą 1,178 mln USD, zwaną "East Meets West", z rodziny Avery jadącej na zachód w modelu T Ford, która ma spotkać się z koniem na wschód. W 2020 roku Avery Plaza Southwest ma się otworzyć, na zachodnim końcu mostu, a w jego skład powinny wchodzić repliki trzech znaków neonowych z moteli Tulsa-area Route 66 od epoki, tj. Will Rogers Motor Court. Tulsa Auto Court i Oil Capital Motel. Tulsa zainstalowała również rzeźbę "Route 66 Rising" o długości 70' do 30' na wschodnim podejściu do miasta East Admiral Place i Mingo Road. Ponadto Tulsa zbudowała dwadzieścia dziewięć markerów historycznych rozrzuconych wzdłuż 26-milowej trasy autostrady przez Tulsę, zawierających historie o tematyce turystycznej, zdjęcia historyczne oraz mapę ukazującą lokalizację obiektów historycznych i innych markerów. Znaczniki są przeważnie wzdłuż autostrady po 1932 osiach wzdłuż 11. ulicy, z niektórymi wzdłuż 1926 ścieżki wzdłuż Admiral Place.

Ikoniczny Golden Driller, zbudowany w 1953 roku na Międzynarodową Wystawę Ropy Naftowej 1966, stoi teraz na targach w Tulsa.

Obiekty artystyczne, filmowe i kulturalne

Tulsa składa się z kilku stałych grup tanecznych, teatralnych i koncertowych, w tym Baletu Tulsy, Opery Tulsa, Orkiestry Symfonicznej Tulsa, Opery Lekkiej Oklahoma, Symphony Podpisu w TCC, Symfonii Młodzieżowej Tulsa, Teatru Hellera, Amerykańskiej Firmy Teatralnej, która jest członkiem Najstarszej Grupy Komunikacji Teatralnej i Oklahomy Teatr zawodowy o statusie rezydenta i Teatr Tulsa, najstarsza kompania teatralna na zachód od rzeki Missisipi. Tulsa mieści również teatr w Riverside Studio Tulsa Spotlight Theater, który pokazuje najdłuższą grę w Ameryce (The Drunkard) w każdą sobotę wieczorem. Wielu najlepszych choreografów na świecie współpracowało z Tulsa Ballet, w tym: Leonide Massine, Antony Tudor, Jerome Robbins, George Balanchine, Paul Taylor, Kurt Jooss, Nacho Duato (dziesięć dzieł), Val Caniparoli, który jest jego rezydentem choreografem (z siedmioma dziełami i czterema premierem na świecie), Stanton Welch, Young Soon Hue, Ma Cong, Twyla Tharp i wielu innych. W swojej pierwszej międzynarodowej wycieczce w 2002 r. Balet Tulsa został ogłoszony przez portugalski narodowy magazyn Semanario "Jeden z najlepszych na świecie". W ciągu ostatnich siedmiu lat firma otrzymała dwa artykuły w magazynie Dance Magazine, które zostały zaprezentowane m.in w New York Times, Pointe Magazine i Dance Europe. W marcu 2008 roku na okładce magazynu "Pointe" ukazał się Balet Tulsa - co roku rozróżnia się tylko jedną firmę baletową. W kwietniu 2008 r. Tulsa Ballet zakończyła ambitną, zintegrowaną kampanię o wartości 17,3 mln USD, która została obchodzona podczas otwarcia nowego Studio K; trzysta-osobowa lokalna przestrzeń do tworzenia nowych prac.

Scena muzyczna Tulsy jest również znana z nazwanego "Tulsa Sound", który łączy rockabilly, country, rock 'n' roll i blues i zainspirował lokalnych artystów, takich jak J.J. Cale i Leon Russell, jak również międzynarodowe supergwiazdy, takie jak Eric Clapton.

Wiele miejsc koncertowych, sal tanecznych i barów zapoczątkowało Dźwięk Tulsy, ale sala Caina może być najbardziej znana. Cain's jest uważany za miejsce narodzin Western Swing, w latach 1930. mieści się główna siedziba koncertowa Boba Willsa i Texas Playboy. Centralnym punktem centrum dzielnicy Brady Arts, Teatru Brady, jest największy z pięciu działających w mieście obiektów sztuki widowiskowej, które są wpisane do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych. Jego konstrukcja przedstawia rozległy wkład amerykańskiego architekta Bruce'a Goffa.

Do dużych kompleksów sztuki widowiskowej należy Centrum Sztuk Artystycznych Tulsa, zaprojektowane przez architekta World Trade Center Minoru Yamasaki, Centrum Biznesu Cox, Plac Expo w Pawilonie, Centrum Mabee, Centrum Sztuki Satelitarnej w Tulsie oraz Centrum Sztuki Satelitarnej w Parkach Rzecznych i Największe miejsce Tulsy. 10 mil na zachód od miasta, amfiteatr na świeżym powietrzu zwany "Discovery land!" posiada oficjalny tytuł głównej kwatery koncertowej dla muzycznego Oklahomy!

Miejska społeczność filmowa organizuje doroczne festiwale, takie jak Tulsa United Film Festival i Tulsa Overground Film and Music Festival.

Atrakcje na zewnątrz

System szlaku parków rzecznych przecina brzegi rzeki Arkansas.

W 2005 r. zoo miasta, Tulsa Zoo, zostało przegłosowane przez Microsoft Game Studios jako "Ulubione Zoo w Ameryce" w związku z narodową promocją gry komputerowej Zoo Tycoon 2. Ogrody zoologiczne obejmują łącznie 84 akrów (34 ha), przy czym ponad 2 600 zwierząt reprezentuje 400 gatunków. Zoo znajduje się w 2,820-akrowym (1,140 ha) parku Mohawk (trzecim co do wielkości parku komunalnym w Stanach Zjednoczonych), w którym znajduje się również centrum przyrodnicze Oxley Nature Center o powierzchni 745 akrów (301 ha).

Parki rzeczne Tulsy zawierają wiele zabytków i atrakcji, takich jak te fontanny.

Targi stanowe Tulsa, funkcjonujące pod koniec września i na początku października, przyciągają ponad milion osób w ciągu 10-dniowego cyklu życia, a obchody Oktoberfest miasta zostały nazwane przez USA Today jednym z 10 najlepszych na świecie, a jednym z najlepszych festiwali żywności niemieckiej w kraju przez magazyn Bon Appetit. W ciągu roku w mieście organizowane są różne inne festiwale dziedzictwa kulturowego, w tym w sierpniu Intertribal Indian Club Powwow of Champions; Scotfest, India Fest, Greek Festival i Festival Viva Mexico we wrześniu; ShalomFest w październiku; Dia de Los Muertos Art Festival w listopadzie; i Festiwal Azjatycko-Amerykański w maju. Szacuje się, że w ciągu czterodniowego festiwalu sztuki i rzemiosła, który odbył się w centrum miasta, w 2012 r. zebrało się ponad 365 000 osób. Na mniejszą skalę miasto organizuje imprezy blokowe w trakcie ogólnomiejskiego "Dnia Partii Blokowej", gdzie festiwale mają różne rozmiary w dzielnicach miast. Tulsa ma jedną wielką atrakcję w parku rozrywki, Park wodny H2O Safari Joe (dawniej Park Wodny Big Splash), z wielopoziomowymi zjeżdżalniami wody, dużymi basenami fal i wystawą gadów. Do 2006 roku miasto było gospodarzem Bell's Amusement Park, który został zamknięty po tym, jak urzędnicy hrabstwa Tulsa odmówili przedłużenia umowy najmu.

Muzyka

Western Swing, gatunek muzyczny z korzeniami w muzyce country, został popularny w sali balowej Tulsy's Cain. Tulsa Sound, odmiana rockabilly, blues i rock 'n' roll, została zapoczątkowana i w dużej mierze opracowana przez lokalnych muzyków J. J Cale i Leon Russell w latach 1960. i 1970. Dźwięk Tulsa miał duży wpływ na muzyków Erica Claptona i Jimmy'ego Markhama. Muzycy z Tulsy lub którzy rozpoczęli karierę muzyczną w Tulsie to między innymi Garth Brooks, The Gap Band, Hanson, Caroline's Spine, Ronnie Dunn, Gene Autry, David Gates, Jamie Oldaker, Jim Keltner, Bob Wills, David Cook, Broncho, Tyson Meade, John Moreland, John Calvin Abails, The Damn Quails LANY, Kristin Chenoweth, JD McPherson i St. Vincent. W 2012 roku Tulsa została sklasyfikowana jako jedna z najlepszych scen muzycznych poza Nowym Jorkiem, Los Angeles i Nashville.

Restauracje Tulsa i wózki gastronomiczne oferują wiele kuchni, ale kilka kuchni jest szczególnie widocznych w ich kulinarnym krajobrazie ze względu na ich wyjątkową historię.

BBQ

Tulsa jest znana na poziomie krajowym ze swojej oferty grillowej; jego grill odzwierciedla jego położenie pośrednie "między krajem trzody chlewnej a krajem krowy", to znaczy w strefie przejściowej między Południem a Zachodem. Do grillowania miasta pomaga również jego geografia; w północno-wschodnim Oklahoma (w tym pekan, dąb, hikory, mesdość i klonu) jest mnóstwo drewna stosowanego w grillowaniu. Różnorodność etniczna regionu jest również odczuwalna: jego tradycje BBQ mają wpływ na białe, afrykańsko-amerykańskie i amerykańskie indyjskie jedzenie. Tulsa jest również domem dla światowej sławy producenta palaczy premium Hasty-Bake Company. Niektóre stawy do grillowania na bazie Tulsy rozszerzyły się nawet poza granice państwa, w tym Rib Crib i Billy Sims Barbecue. Nagrodzony Oklahoma Joe's został założony przez Oklahomana Joe Davidsona, który opanował swój statek w Tulsa T-Town BBQ Cook-Off.

Oklahoma barbecue jest również wyjątkowy w jego akcentowaniu baloney wędzonej w hikory, nazwanej "Oklahoma tenderloin" i jej smażonej okry.

Libańskie steki

Libańskie steki były kiedyś liczne w regionie rozciągającym się od Bristowa, Oklahomy do Tulsy, ale obecnie przeważnie istnieją w regionie Tulsa. Te restauracje zostały założone przez rodziny syryjskie i libańskie, które wyemigrowały do Oklahomy przed państwowością. Tradycyjnie wiele z tych restauracji miało rozrywkę na żywo (w tym artystów takich jak Ella Fitzgerald i Ink Spots) i prezentowało śródziemnomorskie dania, takie jak tabbouleh, pilaf ryżowy i hummus obok lokalnych ulubionych, takich jak wędzony bolonia BBQ.

Chili i Coney Island hot dogi

Oklahomanie spożywają chili już od czasów sprzed państwowości, z powodu wpływu kultury meksykańsko-amerykańskiej na państwo. W 1910 r. otwarto ikoniczną restaurację Tulsa Ike's Chili Parlor i przypuszcza się, że Ivan "Ike" Johnson uzyskał przepis od Hispanica-Teksana o imieniu Alex Garcia.

Greccy imigranci na Tulsę, którzy przyjechali z Brooklynu, Pensylwanii i Michigan przynieśli im tradycję hot dogów w stylu Coney Island z chili na bułce. Dziś powiązana grupa grecko-amerykańskich rodzin prowadzi restauracje Coney w całym mieście, w tym Coney I-Lander, która została otwarta w 1926 r. i została opisana przez pisarzy żywności Jane i Michael Stern jako doskonale dostarczająca "tanie-jedzące ekstazę, która jest duszą Coney'a". Wiele z tych restauracji sprzedaje greckie jedzenie przez cały rok lub w corocznym Greckim Święcie Tulsy, sponsorowane przez Grecki Kościół Prawosławny Świętej Trójcy (który pochodzi z 1925 roku).

Pożywienie w południowym stylu

W zasadzie tradycyjna kuchnia Tulsy odzwierciedla wpływ południowych artykułów spożywczych, zwłaszcza "wyżyny na południu i... Teksas, z którego wywodzi się wiele dziewiętnastowiecznych populacji Oklahomy". Wyróżnienie niektórych rodzajów żywności odzwierciedla dziedzictwo rolne otaczających regionów. Na przykład, zgodnie z sugestią ekspertów na Uniwersytecie Stanowym Oklahoma, orzeszki ziemne stały się główną rośliną uprawną we wschodnim Oklahomie, jako sposób zmniejszenia zależności od uprawy bawełny. Stek smażony w kurczaku jest częścią państwowego posiłku w Oklahoma i jest daniem do podpisu w wielu restauracjach w Tulsie.

Dzika kolacja cebulowa

Dziki obiad cebulowy to uroczyste zgromadzenie, które powstało z plemion południowo-wschodnich, które nazywają wschodnią Oklahoma domem. Posiłki często zawierają dziką cebulę, wieprzowinę, chleb, chleb kukurydziany, sałatkę Poke i unikalne danie zwane herbatnikami winogronowymi. Indyjski Klub Kobiet Tulsa organizuje coroczne obiady z cebulą od co najmniej 1932 roku.

Centrum projektów Vision 2025, Centrum BOK, zostało otwarte w sierpniu 2008 r.

Tulsa obsługuje szeroki wachlarz sportów na poziomie zawodowym i kolegialnym. W mieście znajdują się dwa kolegia NCAA Division I oraz wiele zawodowych mniejszych klubów sportowych w baseballu, piłce nożnej, hokeju i piłce nożnej.

Sporty profesjonalne

Zespół baseballowy Tulsy klasy AA Texas League nosi nazwę Tulsa Drillers; Wśród znanych dawnych wiertników są Sammy Sosa, Matt Holliday i Iván Rodríguez.

W 2008 r. Tulsa sfinansowała 39,2 miliona dolarów na budowę nowego parku balowego w dzielnicy Greenwood w pobliżu centrum miasta dla wiertników. Rozłam odbyła się 19 grudnia 2008 r. ONEOK kupił prawa do nadawania nazw na 10 mln USD na następne 25 lat. Pierwsza gra w ONEOK Field odbyła się 8 kwietnia 2010 r. Gwiazda muzyki country Tim McGraw rzucił pierwszy rzut.

Centrum BOK o powierzchni 19,199 miejsca jest centralnym punktem projektów Vision 2025 i zostało ukończone w sierpniu 2008 r.; BOK Center był w pierwszej dziesiątce wśród targów na całym świecie w sprzedaży biletów na pierwszy kwartał 2009 r., kiedy to był dom dla miasta Tulsa Shock WNBA, Tulsa Talons arena futbol i Tulsa Oilers kluby hokejowe.

Sporty szkolne

Dwa uniwersytety w Tulsie konkurują na poziomie I NCAA: Uniwersytet Złotego Huraganu Tulsa i Uniwersytet Golden Eagles w Orleanie. Męski program koszykówki Uniwersytetu Tulsy dotarł trzykrotnie do Sweet Sixteen, pojawił się w Elite Eight w 2000 r., wygrał mistrzostwa NIT w 1981 i 2001 r. i wygrał inauguracyjną inwitację w Koszykówce College w 2008 r. Drużyna futbolowa Tulsa grała w 16 meczach miseczkowych, w tym w mistrzostwach świata w cukru (dwa razy) i w Orange Bowl. Zespół mężczyzn z koszykówki Uniwersytetu Ustnego Robertsa dotarł do Elite Eight w 1974 r. i zdobył tytuł konferencji Mid-Continent trzy lata, od 2005 do 2007 r.

Uniwersytet w Tulsie szczyci się również jednym z najlepszych obiektów tenisowych w kraju - Michaelem D. Case Tennis Center, które było gospodarzem mistrzostw NCAA w tenisie 2004 i 2008. Program Golden Hurricane Tennis ma wiele sukcesów, w tym mistrzostwa męskiej Doliny Missouri w 1995 i 1996 r., mistrzostwa amerykańskiej konferencji mężczyzn w 2006, 2007, 2008, 2009 i 2011 r. oraz mistrzostwa amerykańskiej konferencji kobiet w 2007, 2008, 2010 i 2011 r. W 2007 r. czołowy gracz Tulsy Arnau Brugués-Davi zajął pozycję 1 w nacji i czterokrotnie All-American, awansował do ćwierćfinału konkursu singli w NCAA Men's Tennis Championship, poprawiając swoją 2006 rundę szesnastu występów.

Golf

Tulsa jest domem słynnego klubu Country Club z South Hills, który jest jednym z dwóch kursów, w których organizuje się siedem głównych mistrzostw mężczyzn: trzy amerykańskie otwarcia i cztery mistrzostwa PGA, ostatnie w 2007. Kurs odbył się w pięciu mistrzostwach amatorskich, a w latach 2001-2008 LPGA odbywał regularne przystanki turystyczne, ostatnio znane jako SemGroup Championship w Cedar Ridge Country Club.

Tulsa oferuje również dwa pola golfowe zaprojektowane przez znanego architekta A.W. Tillinghast: Klub Krajowy Oaks i Tulsa Country Club. Klub Golfowy Tom Fazio w Oklahoma znajduje się tuż obok Tulsy.

Profesjonalna piłka nożna

Tulsa jest domem dla FC Tulsa, która konkuruje w USL Championship.

W latach 1978-1984 miasto było gospodarzem Tulsa Roughnecks, który grał w nieistniejącej Lidze Północnoamerykańskiej i wygrał mistrzostwo tej ligi w 1983 roku. Również w 1984 roku miasto gościło w jednym sezonie w Oklahoma Outlaws z obecnie nieistniejącej Ligi Piłkarskiej Stanów Zjednoczonych.

Sporty licealne

Na poziomie szkoły średniej w regionie Tulsa znajduje się kilka licealnych programów sportowych, które są często zaliczane do najlepszych w poszczególnych krajach, zwłaszcza w piłce nożnej (np. Broken Arrow High School, Union High School, Booker T. Waszyngton i Jenks High School).

Bieg, jazda na rowerze i szlaki

Społeczności zajmujące się prowadzeniem rowerów i jazdą na rowerze w mieście wspierają takie wydarzenia, jak wyścig rowerowy Tulsa Tough, Hurtland Cyclocross, Maraton Route 66 oraz Tulsa Run, w którym uczestniczy ponad 8000 uczestników rocznie. Kolejny popularny losowy hazard, wyścigi konne odbywają się w dzielnicy Fair Meadows Race Track i Will Rogers Downs w pobliżu Claremore.

Saint Francis Tulsa Tough Ride and Race to trzydniowy festiwal kolarski w Tulsie w Oklahomie. Oferuje zarówno jazdę na niekonkurencyjnych trasach przez tereny sceniczne wokół obszaru metropolitalnego Tulsa, jak i wyścigi na poziomie zawodowym. Odbywają się one co roku w piątek, sobotę i niedzielę, drugi weekend czerwca. Tak samo popularny jak sam rower, jest weekendowy festiwal w Crybaby Hill, bo odbywa się w dzielnicy Riverview. Okręg Blue Dome organizuje swój wyścig pierwszego wieczoru i zabiera jeźdźców na 2. Wschód ulicy przez bar Arnie'a, Dilly Diner i meksykańską kantinę El Guapo. "Ten wyścig jest bardzo szybki, jak jeźdźcy przetaczają się przez zatłoczone ulice połączone z wiwatującymi widzami, muzyką na żywo i mnóstwem sprzedawców". Wydarzenia obejmują męski kot 3, kobiecy 1/2, męski 1/2 i męski Pro 1.

Drużyna futbolowa Uniwersytetu Tulsa konkuruje na poziomie NCAA Division 1.

Sporty motorowe

W sportach motorowych Tulsa corocznie organizuje wyścig kryty w Chili Bowl w Tulsa Expo Center. Wyścig był początkowo sponsorowany przez firmę spożywczą Chili Bowl Boba Berryhilla. Od tego czasu wyścig pomieścił "ponad dwieście platform wyścigowych, wybielaczy dla tysięcy ludzi i stale rosnący pokaz handlowy".

Od 2016 r. miasto Tulsa zarządza 134 parkami rozłożonymi na 8 278 akrów (3 350 ha). Park Woodward, 45-hektarowy (18 ha) odcinek położony w śródmieściu Tulsa, podwaja się jako ogrody botaniczne z ogrodem Rose w Tulsie, z ponad 6.000 roślin różowych w 250 odmianach, oraz Linneus Teaching Gardens, które prezentują najnowsze i najbardziej skuteczne techniki uprawy warzyw, roślin jednorocznych, perenniali, roślin drewnianych i pokryw ziemi.

Niektóre parki na obszarze Tulsa są prowadzone przez Parki hrabstw Tulsa. Obejmują one 270-akrowy Park LaFortune w Midtown Tulsa oraz 192-akrowy Park Chandler.

Niektóre parki są pod władzą Parków Rzecznych Tulsa. Obejmują one szereg parków liniowych biegnących w pobliżu rzeki Arkansas przez około 10 mil (16 km) od centrum do mostu Jenks. Od 2007 r. znaczna część obszaru Parków Rzecznych została odnowiona przy użyciu nowych szlaków, krajobrazu i sprzętu na placach zabaw. Park Rzeczny Turcja Górski obszar dzikiej przyrody na zachodnim brzegu rzeki Arkansas na południu Tulsy to obszar o powierzchni 300 akrów, obejmujący ponad 45 mil szlaków pieszych, biegów kolejowych, rowerów górskich i jazdy konnej. Po latach planowania, hojnych datków i wkładu społeczności, 66 akrów centrum Tulsy zostało przekształconych w Gathering Place, 465 milionów dolarów parku, który otworzył 8 września 2018. Projekt jest prowadzony i w dużej mierze finansowany przez Fundację Rodziny George'a Kaisera. Dzięki 100 milionowemu dofinansowaniu utrzymania i programowania rodzinnego z samej Fundacji Rodziny George'a Kaisera, jest to jeden z największych i najambitniejszych parków publicznych, jakie kiedykolwiek powstały z funduszy prywatnych. Głównymi atrakcjami są plac zabaw Chapman Adventure, Lodge Williams, boathouse, plac zabaw, świetny trawnik, boiska sportowe na świeżym powietrzu, park skate, staw i ogród podmokły oraz liczne szlaki między innymi. Miejsce zgromadzenia Tulsy zostało nazwane Najlepszym Nowym Atrakcją w Nacji w 2018 r. poprzez nagrody USA Today Readers' Choice. W 2019 r. w "Gathering Place" powstała lista "Time Magazine" "The World's 100 Greatest Places" z 2019 r., "National Geographic" z 12 Mind-Bending Playground Wokół Świata" oraz lista "American Planning Association" z sześciu wspaniałych miejsc publicznych w Ameryce. W lutym 2020 r. odbyły się przełomowe prace nad projektem kotwicowym dla drugiego etapu - laboratorium Discovery. Laboratorium Discovery Lab o powierzchni 47 milionów dolarów, 50 000 stóp kwadratowych, będzie praktycznym muzeum, w którym znajdą się również sale lekcyjne, kawiarnia, plac zabaw i 300-osobowy amfiteatr. Oczekuje się, że zakończy się ona do późnego lata 2021 r.

Ratusz w Tulsie jest podstawą większości funkcji władz miejskich.

Rząd burmistrza-rady funkcjonuje w Tulsie od 1989 roku, kiedy miasto przekształciło się w rząd komisji miejskiej uznając je za marnotrawne i mniej efektywne. Od tej zmiany burmistrzowie Tulsy uzyskali większą władzę w ramach silnego systemu burmistrza i mają większą kontrolę nad bardziej skonsolidowanym szeregiem oddziałów rządowych. Głosowanie za prawdziwością jest wykorzystywane do wyboru burmistrzów, którzy pełnią czteroletnią kadencję. Obecnym burmistrzem Tulsy jest Republican G. T. Bynum, który wygrał wybory na burmistrza w 2016 roku i objął urząd 5 grudnia 2016 roku. Inny polityk Tulsy, Jim Inhofe, który reprezentuje obecnie Oklahoma w Senacie Stanów Zjednoczonych, pełnił funkcję burmistrza Tulsy na początku swojej kariery politycznej.

Co dwa lata wybiera się radnego miasta z każdego z dziewięciu okręgów rady miejskiej, z których każdy zajmuje dwuletnią kadencję. Rada jest wybierana z własnych okręgów w oparciu o system głosowania pluralistycznego i zasiada w Radzie Miasta Tulsa. W sumie rada działa jako organ ustawodawczy rządu miasta, który ma uchwalać ustawy, zatwierdzać budżet miasta i zarządzać efektywnością w rządzie miasta. Zgodnie z formą rządu burmistrza, Rada Miasta Tulsa i urząd burmistrza koordynują działania rządu miasta. Trzeci organ rządu, biegły rewident miasta, jest wybierany niezależnie od rady miejskiej i burmistrza w celu zapewnienia, że rewident może działać w sposób obiektywny. Audytor jest wybierany na okres dwóch lat. Phil Wood, demokrata, zajmował stanowisko przez 21 lat, zanim został pokonany przez republikanina Prestona Doerflingera w wyborach w 2009 roku. Miasto jest siedzibą rządu hrabstwa Tulsa i leży głównie w 1. dystrykcie Kongresu Oklahomy, z jego odległymi północno-zachodnimi obszarami w południowym hrabstwie Osage w 3. dystrykcie Kongresu Oklahoma. Ustawy gminne i stanowe są egzekwowane w Tulsie przez policję Tulsa, organizację 781 funkcjonariuszy od 2012 r.

Wskaźnik przestępczości

Tulsa doświadczyła podwyższonego poziomu przemocy w gangach pod koniec lat 1980. i na początku lat 1990., kiedy to w północnych Tulsie rozlano crack. Problemy gangu Tulsa stały się zauważalne po wybuchu przestępczości związanej z gangami w latach 1980-1983, która została przytoczona do Crips, miejscowego gangu założonego przez dwóch braci, których rodzina niedawno przeniosła się do Oklahomy z Compton W 1986 r. graffiti gangów zaczęło pojawiać się na ścianach i strzelanina przy wjeździe zaczęła się pojawiać późnymi nocami. W 1990 r. miasto osiągnęło rekordową liczbę 60 zabójstw, najwyższy od szczytu w 1981 r. Najwyższy wskaźnik przestępczości w mieście w Tulsie Północnym, gdzie najbardziej dotknięte są projekty w zakresie mieszkalnictwa publicznego.

Biblioteka McFarlin służy uniwersytetowi w Tulsie.

Edukacja K-12

Kościół Prezbiteriański (PCUSA) założył Prezbiteriańską Szkołę Dnia Misji, jednopiętrowy budynek na 4. Ulicy i Boston Avenue w 1884 roku. Wkrótce dodano drugą historię, aby uwzględnić liczbę dzieci, które miały wziąć udział w zajęciach. Ta szkoła działała do 1889 roku. Kiedy Tulsa ukończyła szkołę w 1899 roku, przejęła ją i stała się pierwszą szkołą publiczną. James M. Hall i trzech innych mężczyzn kupiło nieruchomość ze środków własnych i posiadało tytuł własności do czasu, aż miasto mogło je spłacić.

Tulsa zbudowała dwie pierwsze szkoły publiczne w 1905 roku. Budowa kolejnych szkół zaczęła przyspieszać w 1906 r. W grudniu 1907 r. kontrola nad szkołami publicznymi przeszła od rządu miejskiego do Rady Edukacji Tulsy.

Szkoła średnia Tulsa została otwarta w 1906 r. na tym samym bloku, który wcześniej zajmowała przedbyterska szkoła misji, która została zraniona. Nowa szkoła to trzypiętrowy budynek z cegłą z kopułą. Szkoła została akredytowana przez Północno-Środkowe Stowarzyszenie Szkół i Uczelni w 1913 r. Okazało się ono zbyt małe do 1916 r., kiedy wyborcy Tulsy zatwierdzili emisję obligacji w celu zbudowania nowej szkoły średniej na Szóstej Ulicy i Cincinnati Avenue, której nazwa została zmieniona na Central High School. Północ tego obiektu została otwarta w 1917 r., a połowa południa została otwarta w 1922 r. Ten budynek pozostał w tej służbie do 1976 roku, kiedy został zastąpiony nowym budynkiem na West Edison Street. Stary budynek został przejęty przez spółkę publiczną Oklahoma.

W mieście Tulsa są trzy dzielnice szkoły publicznej. Tulsa Public Schools, z dziewięcioma szkołami wyższymi i ponad 41.000 uczniów, jest drugą co do wielkości dzielnicą szkolną w Oklahoma i obejmuje Booker T. W 2008 r. liceum Waszyngtona, szkoła czasopism, uznana za 65. najlepszą szkołę średnią w Stanach Zjednoczonych w Newsweek. Każda szkoła średnia, Jenks i Union, to dwa inne dzielnice miasta, obejmujące południową część miasta w pobliżu miast Jenks i Broken Arrow. W 2006 r. w szkołach publicznych w hrabstwie Tulsa uczęszczało ponad 90 000 studentów.

W miejscowości Tulsa istnieją również różne niezależne i sekciarskie szkoły. Większość prywatnych szkół ma powiązania religijne z różnymi wyznaniami chrześcijańskimi, żydowskimi lub muzułmańskimi. Eparchia katolicka Tulsa wspiera system szkół zaściankowych i diecezjalnych, w tym liceum Bishopa Kelley, zarządzane przez LaSallians (francuskich braci chrześcijańskich). Kolejną szkołą katolicką, szkołą przygotowawczą Cascia Hall, zarządza Augustynijczycy. Holland Hall School jest niezależna, ale historycznie powiązana z Kościołem Episkopalnym. Riverfield Country Day School nie jest sekciarzem.

Biblioteki publiczne

Największy system biblioteczny w obszarze metropolitalnym Tulsa, bibliotece Tulsa City-County, zawiera ponad 1,7 miliona woluminów w 25 bibliotekach. Biblioteka jest aktywna w społeczności, organizuje imprezy i programy w większości oddziałów, w tym bezpłatne zajęcia komputerowe, czasy opowiadania dla dzieci, pomoc w prowadzeniu działalności gospodarczej i w pracy oraz bazy danych naukowych zawierające informacje na różne tematy. Biblioteka McFarlina na Uniwersytecie w Tulsie to federalna biblioteka depozytowa, w której znajduje się ponad trzy miliony przedmiotów. Biblioteka, założona w 1930 roku, jest znana z kolekcji dzieł rdzennej Ameryki oraz oryginalnych dzieł irlandzkiego autora Jamesa Joyce'a. Biblioteka Tulsa City-County i Biblioteka Prawa Uniwersytetu Tulsa to również federalne biblioteki depozytowe, co czyni z Tulsy jedyne miasto w Oklahomie, w którym znajduje się ponad dwie federalne biblioteki depozytowe. Oddział Biblioteki w centrum miasta Tulsa został gruntownie odnowiony i otwarty dla publiczności w sobotę, 1 października 2016 r.

Szkolnictwo wyższe

Pierwszy instytut szkolnictwa wyższego powstał w Tulsie, kiedy w 1907 r. Kendall College, szkoła prezbiteriańska, przeniosła się z Muskogee do Tulsy. W 1920 r. szkoła połączyła się z proponowanym McFarlin College, aby zostać Uniwersytetem w Tulsie (skróconym jako TU). Biblioteka McFarlina z TU została nazwana głównym dawcą proponowanej uczelni, Oilmanem Robertem M. McFarlinem.

W Centrum Absolwentów znajduje się studia magisterskie na Uniwersytecie Doustnym Robertsa.

Tulsa posiada 15 uczelni, w tym dwa uczelnie prywatne: Uniwersytet w Tulsie, założona w 1894 r. szkoła, oraz Uniwersytet Oralnego Robertsa, szkoła założona przez ewangelista Doustnego Robertsa w 1963 r.

Uniwersytet w Tulsie ma 4.192 studentów studiów licencjackich i absolwentów oraz 83. miejsce w rankingu krajowych uniwersytetów doktoranckich w US News and World Report's 2009. wydanie najlepszych amerykańskich szkół wyższych oraz 123 najlepszych zachodnich uczelni w 2007 r. w Princeton Review, które również plasuje je w dziesięciu najlepszych szkołach na poziomie krajowym pod względem jakości życia, ogólnie szczęśliwy i relacje ze społecznością. Oprócz studiów doktoranckich i magisterskich, TU jest domem uniwersytetu Tulsa College of Law i Collins College of Business. TU zarządza również słynnym Muzeum Gilcrease w północno-zachodniej Tulsie i gospodarzem Galerii Alexandre Hogue na głównym kampusie.

Uniwersytet Oralnego Robertsa, charyzmatyczna instytucja chrześcijańska, która otrzymała 5.109 studentów i absolwentów, została oceniona w 2007 r. przez Princeton Review jeden z 123 najlepszych w zachodnich Stanach Zjednoczonych oraz 50 najlepszych uniwersytetów mistrza Zachodu w raporcie US News i World Report w 2005 r.

Oba sztandarowe uniwersytety badawcze w stanie Tulsa mają kampusy:

• Na Uniwersytecie Stanowym Oklahoma znajdują się trzy kampusy w mieście, OŚU Centre for Health Sciences, OSU College of Osteopthic Medicine oraz OSU - Tulsa, które organizują wyższe studia podyplomowe i doktoranckie. OSU-Tulsa posiada zaawansowany zakład badań nad materiałami i jest domem dla Ochlahoma Center for Poets and Writers.
• Uniwersytet Oklahoma prowadzi tzw. OU-Tulsa Schusterman Centre, oferując licencjaty, studia magisterskie i doktoranckie w połączeniu z głównym kampusem w Normanie i OU Health Sciences Centre w Oklahoma City. OU-Tulsa Schusterman Centre mieści również OU School of Community Medicine, pierwszą szkołę medyczną tego typu w Stanach Zjednoczonych.

Rogers State University w Claremore, Oklahoma to oryginalny publiczny uniwersytet w Tulsie, skupiony na studiach licencjackich, czteroletni uniwersytet. Tulsa Community College (TCC), największe kolegium społeczne w Oklahomie, prowadzi cztery kampusy na całym obszarze, a także centrum konferencyjne w Midtown, i ma partnerstwo umożliwiające studentom ukończenie czteroletnich studiów licencjackich za pośrednictwem OU-Tulsa, OSU-Tulsa, LU-Tulsa i NSU-Broken Arrow. Tulsa posiada również oddział Tulsa Uniwersytetu w Langston, jedynego w historii czarnego college'u lub uniwersytetu w stanie, założonego w 1897 r. Tulsa posiadała wcześniej oddział uniwersytetu St. Gregory's University, katolicki uniwersytet z głównym kampusem w Shawnee w Oklahoma; jednak w 2017 r. ta szkoła upadła.

Szkoła Aeronautyki w Spartanie liczy 1.500 studentów w programach lotniczych w pobliżu międzynarodowego lotniska Tulsa, a szkolnictwo zawodowe w mieście kieruje Centrum Technologii Tulsa, najstarsza i największa instytucja technologii zawodowych w stanie. Virginia College to szkoła skupiająca się na szkoleniu zawodowym w zakresie biznesu i biura, zdrowia oraz inżynierii medycznej i sieciowej, która ma kampus w Tulsie. Szkoła oferuje zajęcia dzienne i nocne, z których kilka jest dostępnych online.

Wśród szkół zawodowych zlokalizowanych w Tulsie znajdują się: Community Care College (w tym oddziały: Oklahoma Technical College i Clary Sage College), Holberton School Tulsa i Tulsa Tech.

Świat Tulsa działa głównie z centrali w centrum Tulsy.

Drukuj

Główną gazetą Tulsy jest codzienny Świat Tulsy, drugi najpowszechniej rozpowszechniony w Oklahomie dziennik o niedzielnym obiegu 189 789.

Tulsa Voice jest dziennikiem typu Alt-Weekly, który prezentuje wydarzenia rozrywkowe i kulturalne. Na Tulsa Business Journal, obejmujący przede wszystkim wydarzenia i akcje gospodarcze, zwraca uwagę sektora gospodarczego Tulsy. Inne publikacje to: Oklahoma Indian Times, Tulsa Daily Commerce and Legal News, Tulsa Beacon, This Land Press orazTulsa Free Press. Pierwszą czarną gazetą była Gwiazda Tulsa, która zaprzestała publikacji, gdy jej biuro spłonęło podczas masakry wyścigowej w Tulsie. Udało mu się ukazać w Oklahoma Eagle, która zaczęła publikować w prasie uratowanej od biura Gwiazdy.

Do 1992 r. Tulsa Tribune była codziennym popołudniowym gazetem konkurującym ze światem Tulsa. Papier został nabyty przez Tulsa World tego roku. Urban Tulsa Weekly był pisarzem na alternatywny tygodnik miasta od 1991 r. do jego zamknięcia w 2013 r.

Telewizja

Tulsa jest również obsługiwana przez sieci telewizyjne i radiowe. Wszystkie główne amerykańskie sieci telewizyjne są reprezentowane w Tulsie przez lokalne podmioty stowarzyszone na wyznaczonym obszarze rynkowym (region obejmujący obszar 22 hrabstw obsługujący północno-wschodnie i wschodnio-środkowe części Oklahomy oraz dalekowschodnie Kansas); należą do nich: NBC affiliate KJRH-TV (kanał 2), CBS affiliate KOTV-DT (kanał 6), ABC affiliate KTUL (kanał 8), PBS station KOED-TV (kanał 11, satelita państwowej sieci OETA), CW affiliate KQCW-DT (kanał 19), Fox affiliate KOKI-TV (kanał 23), MyNetwork KMYT-TV (kanał 41), należąca do Ion Television i obsługiwana stacja KTPX-TV (kanał 44). Na rynku znajduje się również kilka stacji religijnych, w tym stacja KDOR-TV należąca do TBN (kanał 17), niezależna stacja religijna/świecka KWHB (kanał 47) oraz KGEB należąca do Doustnego Robertsa (kanał 53, który jest rozpowszechniany w całym kraju za pośrednictwem satelity jako GEB America).

Telewizja kablowa na tym obszarze jest świadczona przez firmę Cox Communications, która nabyła prawa franchisingowe Tele-Communications Inc. (TCI) do tego obszaru w ramach umowy o wartości 2,85 mld USD (która obejmowała również zakup systemów telewizji kablowej AT&T Broadband's Louisiana, mniejszościową własność systemów telewizji kablowej TCA w Teksasie, Luizjanie i Nowym Meksyku oraz systemy telewizji kablowej OkCI w czterech innych krajach miasta homa i wybrane rynki w Arkansas, Utah i Nevada) w lipcu 1999 r.; Cox przejął kontrolę nad systemami TCI Tulsa 15 marca 2000.

Transport

Sieć autobusów Tulsa Transit, działająca w centrum tranzytowym Denver Avenue Station w centrum miasta, pomaga zaspokoić potrzeby infrastruktury miejskiej.

Transport w Tulsie jest wspierany przez sieć autobusową Tulsa Transit obejmującą 97 pojazdów i dwa podstawowe porty lotnicze, podczas gdy port Tulsa w Catoosa zapewnia transport towarów i przemysłu za pośrednictwem międzynarodowych szlaków handlowych. Mimo że transport wewnętrzny jest w dużej mierze uzależniony od samochodów, w 2005 r. miasto znalazło się w jednym z pięciu najniższych obszarów miejskich pod względem średniej ceny gazu za pompę.

Autostrady

Tulsa posiada rozległy system drogowy łączący kierowców z wieloma miastami w regionie, takimi jak Joplin, Missouri, na trasie Will Rogers Turnpike i Oklahoma City na Turner Turnpike. Większość osób dojeżdżających do pracy korzysta z systemu autostrad w Tulsie. Autostrady biegnące przez Tulsa to I-44, I-244, US-412, US-169, OK-66, US-64, US-75, OK-11, OK-51, Creek Turnpike i Gilcrease Expressway. W 2011 r. Departament Transportu Oklahomy poinformował, że najbardziej ruchliwą autostradą Tulsy była droga USA-169 z około 121 500 pojazdami dziennie między 51. a 61. Ulicami, a drugą najbardziej ruchliwą autostradą był OK-51 z około 104 200 pojazdami między Memorial i I-44. Otaczającym centrum jest wewnętrzna pętla dyspersyjna (nazywana czasami "I-D-L"), która łączy centrum z niemal wszystkimi autostradami w Tulsie.

Autobusy

Tulsa Transit, miejski operator autobusów tranzytowych, prowadzi 97 autobusów na 19 różnych trasach przez Tulsę i na otaczających przedmieściach takich jak Broken Arrow, Sand Springs i Jenks. Tulsa Transit posiada dwie stacje: Memorial Midtown Station o 7952 E. 33. St. w Midtown Tulsa, i Denver Avenue Station w 319 S. Denver, z centrum BOK w centrum. Większość tras przebiega przez jedną lub obie stacje, ułatwiając dojazd do pracy i imprezy w centrum lub centrum. Autobusy zatrzymują się na określonych przystankach, takich jak Tulsa Community College, Oklahoma State University-Tulsa, CityPlex Towers, Cox Communications, różne placówki medyczne w Tulsie oraz wiele miejsc handlowych, hoteli i szkół. Harmonogramy autobusowe są okresowo zmieniane; Tulsa Transit głosuje, aby pomóc w wyborze najlepszych specyfikacji dla niektórych tras. Tulsa zadebiutowała w listopadzie 2019 roku na pierwszej linii szybkiej kolei autobusowej Aero na Peoria Avenue. Usługa ta obejmuje częstsze autobusy, modernizację stacji i szybsze czasy podróży.

Samolot American Eagle w nowym samolocie na lotnisku Tulsa

Intercity bus service świadczą zarówno Greyhound Lines, jak i Jefferson Lines. Stacja dla obu jest na 317 S. Detroit, 5 przecznic od terminalu autobusowego Tulsa Transit. Jeśli chodzi o prywatne firmy przewozowe czarterowane, Red Carpet Charters a/k/a Red Carpet Trailways of Tulsa jest niezależnym członkiem Trailways Charter Bus Network.

Porty lotnicze

Międzynarodowy port lotniczy Tulsa, w którym mieści się dziewięć komercyjnych linii lotniczych, obsługuje ponad trzy miliony podróżnych rocznie, z niemal 80 odlotów dziennie. W 2007 r. port lotniczy zrealizował większość projektu ekspansji, który obejmował większe rozmiary terminali oraz dodanie restauracji i sklepów. W 2011 r. lotnisko otworzyło nowo odnowiony konkurs B, wyposażony w świetliki, otwierane drzwi bramowe, średnio 76 sposobów ładowania urządzenia za bramę i wiele więcej. Konkurs A jest odnawiany. Richard L. Jones, Jr. Airport, a/k/a Jones-Riverside Airport, port lotniczy lotnictwa ogólnego w West Tulsa, zobaczył 335.826 startów i lądowań w 2008 r., co uczyniło go najbardziej ruchliwym portem lotniczym w Oklahoma i piątym najbardziej pracującym portem lotniczym w kraju. Jej działalność przynosi gospodarce ponad 3,2 mln dolarów rocznie. Tulsa Airports Improvement Trust zarządza również regionalnym portem lotniczym Okmulgee w Okmulgee w Oklahomie, dalej na południe od Tulsy.

Koleje

Koleje towarowe przechodzą przez miasto w każdą stronę; głównym państwowym przewoźnikiem kolejowym transportu towarowego jest BNSF, który eksploatuje stocznię kolejową Cherokee w Tulsie, w skład której wchodzi terminal towarowy, sklep z olejem napędowym i stocznia górska do sortowania wagonów kolejowych. Innymi przewoźnikami klasy I są Union Pacific Railroad i Kansas City Southern Railway (przez krótki przełącznik na South Kansas i Oklahoma Railway).

W Tulsie nie ma linii kolejowych transportu masowego, ale bada się perspektywę przejazdu linii kolejowych z centrum Tulsy do przedmieścia Broken Arrow. Transport kolejowy pasażerski dalekobieżny obsługuje Tulsę tylko przez linie autobusowe Greyhound, które zapewniają połączenia autobusowe do pobliskich miast ze stacjami Amtrak.

Port Tulsa Catoosa.

Począwszy od lutego 2014 r. przeprowadzono ograniczoną liczbę rejsów próbnych w kierunku wschodniego lotu, łącząc w niedziele metros Tulsa i Oklahoma City. Prywatna działalność pasażerska w Iowa Pacific była w jednym punkcie zaplanowana na regularne codzienne loty od maja 2014 r., ale nigdy nie rozpoczęła się; i, Iowa Pacific później zrezygnowała z tego procesu. Ze względu na postanowienia umowne dotyczące zakupu od stanu Oklahoma toru "Sooner Sub" biegnącego z Sapulpy, Oklahoma w pobliżu Tulsy do Del City, Oklahoma w pobliżu Oklahoma City, Kolej Centralna Stillwater została zobowiązana do rozpoczęcia takiej usługi do sierpnia 2019 r. Jednak 5 sierpnia 2019 r. w ramach umowy Stillwater Central zdecydowano się na niewywiązanie się ze zobowiązań i zapłacić umownie 2,8 mln USD w postaci kar za nieustanowienie usługi.

Tulsa posiada dwa statyczne wyświetlacze lokomotyw z kolei parowej, które umożliwiają swobodne oglądanie przez odbiorców: płonący z drewna las Dierks 1917 207, typ Baldwin 2-6-2 Prairie położony na targach stanowych Tulsa; i, 1942 spalający ropę naftową Frisco Meteor 4500, Baldwin 4-8-4 typu północnego w Historycznej wiosce Route 66 w 3770 Southwest Blvd.

Port w Catoosa

Na czele systemu żeglugi rzecznej McClellan-Kerr Arkansas port Tulsa w Catoosa jest portem śródlądowym w Stanach Zjednoczonych i łączy ruch barkowy z Tulsy do rzeki Mississippi przez rzekę Verdigris i rzekę Arkansas. Obiekt ten jest jednym z największych portów rzecznych w Stanach Zjednoczonych i przyczynia się do rozwoju jednej z najbardziej ruchliwych dróg wodnych na świecie poprzez swój kurs do Zatoki Meksykańskiej.

Pomieszczenia medyczne

W 2010 roku Saint Francis ukończył nowy szpital dla dzieci.

System zdrowia Saint Francis jest właścicielem kilku szpitali z centralną lokalizacją w szpitalu Saint Francis w południowej części miasta. W obiekcie jest 700 lekarzy i 918 łóżek, a z ponad 7 000 pracownikami sieć jest drugim co do wielkości pracodawcą opieki zdrowotnej w stanie. System opieki zdrowotnej prowadzi również szpital sercowy, który w 2004 r. nazwał General Electric jednym z najbardziej zaawansowanych szpitali serca w kraju. Centrum Medyczne St. John, położone w 11-piętrowym centrum śródmieścia, zatrudnia prawie 700 lekarzy. Inne sieci, takie jak Hillcrest Health System, obsługują wiele obiektów w różnych rozmiarach. Począwszy od 2007 r., miasto wybrało przedłużenie pięcioletniej umowy z EMSA o świadczenie usług karetek pogotowia ratunkowego po upływie okresu próbnego na przejście do Straży Pożarnej w Tulsie w celu świadczenia takich usług.

• Na początku lat 1980. w Tulsie nakręcono kilka filmów z udziałem aktorów Brat Pack; wśród nich były Tex (1982), The Outsiders (1983), Rumble Fish (1983) i Fandango (1985).
• Piosenka "Tampa to Tulsa" autorstwa Jayhawks
• Większość telewizyjnych seriali Watchmen (2019) odbywa się w Tulsie.
• "Dwadzieścia cztery godziny od Tulsy" autorstwa Gene'a Pitney
• Piosenka "Tulsa Time" Don Williamsa

Zgodnie z Tulsa Global Alliance, która działa we współpracy z Sister Cities International, organizacją, która rozpoczęła działalność pod rządami prezydenta Dwighta Eisenhowera w 1956 r., Tulsa otrzymała osiem międzynarodowych miast partnerskich w celu wspierania międzykulturowego zrozumienia:

• Herb siostrzanej miejscowości Celle (Niemcy), grafika granitowa pod znakiem